آموزش استفاده از اینترنت(جلسه چهارم)

انواع اتصالات اینترنتی

در این بخش شرح مختصری از انواع روش های موجود اتصال به اینترنت را خواهیم داشت.

اتصال با استفاده از خطوط تلفن

در حال حاضر متداول ترین نوع اتصال در کشومان اتصال از طریق خطوط تلفن شهری است. در این نوع اتصال برای ارتباط با یک شرکت ارایه دهنده خدمات اینترنت (ISP) به یک مودم نیاز داریم.

خطوط تلفن شهری با توجه به مناطق مختلف مخابراتی در ایران ممکن است یکی از دو حالت زیر را داشته باشند:

          الف: خطوط آنالوگ معمولی:  این نوع خطوط همان خطوط تلفن معمولی هستند.نرخ انتقال اطلاعات ای  خطوط حداکثر 56 کیلو بیت در ثانیه بوده و از آن جایی که هر هشت بیت برابر با یک بایت است، با خطوط تلفن معمولی به شیوه dial up و در بهترین شرایط قادر به تبادل اطلاعات با حداکثر سرعتی معادل 7 کیلو بایت در ثانیه خواهد بود.

          ب: خطوط E1 : نام خطوط مخصوصی است که در اروپا و همچنین ایران ارایه می شود. روی هر خط E1 تعداد 30 خط تلفن معمولی شبیه سازی می شود. هر خط E1 می تواند حاصل پهنای باند 2Mbps باشد. مشخصه این سیستم پیش شماره متفاوت آن نسبت به خطوط عادی است(مثلا پیش شماره های 971 در تهران)

          نکته: پهنای باند یا Bandwidth به میزان داده هایی که کاربر در هر ثانیه می تواند ارسال یا دریافت کن می گویند.واحد اندازه گیری آن معمولا Kbps(کیلو بایت در ثانیه) است.

تمام اتصالات به اینترنت از طریق خطوط تلفن به یکی از دو روش انجام می شود:

• روش Dial up : متداول ترین روش اتصال به اینترنت در ایران است. در این روش شما پس از خریدن کارت اینترنت با استفاده از مودم خود و گرفتن شماره تلفن (به شیوه ای که توضیح خواهیم داد) به اینترنت متصل شوید.

شیوهDial up قدیمی ترین و کم سرعت ترین نوع ارتباط با اینترنت است.با توجه به نوع خطوط تلفن شهری(آنالوگ معمولی یا E1) و سرعت مودم، ممکن است سرعت انتقال داده متفاوت باشد.

پیش از این اشاره کردیم که حداکثر ظرفیت اسمی خطوط تلفن 56 Kbps(معادل 7 کیلو بایت در ثانیه) است. اما با توجه به فرسودگی خطوط تلفن شهری و همچنین فاصله کاربر از مرکز تلفن منطقه، حتی با یک مودم خوب نیز به ندرت می توان با حداکثر سرعت به شبکه متصل شد.

•  روش DSL: DSL(خط اشتراک دیجیتال) یک شیوه موثر و در عین حال کم هزینه برای اتصال به اینترنت است که از سرعت و کیفیت مطلوبی برخوردار است.  انواع مختلفی از DSL  موجود است که امکان اتصال به اینترنت را با سرعت ها و امکانات مختلفی به وجود می آورد.نوعی که عموما برای مصرف خانگی از آن استفاده می شود ADSL یا DSL نامتقارن است که در بهترین شرایط، عملا امکان گرفتن اطلاعات با سرعتی معادل با 2Mbps و فرستادن اطلاعات با سرعتی حدود 256kbps را مهیا می شازد.

مواردی که باعث شده ADSL به سرعت در همه ای جهان رشد کند عبارت است از:

1-   ADSL از همان زوج سیم های تلفن معمولی استفاده می کند ، یعنی نیاز به سیم کشی جدید از مخابرات یا ISP به منازل نیست و لذا هیچ هزینه ای صرف نمی شود.

2-   در ADSL شما همواره به اینترنت متصل هستید و در عین حال می توانید از تلفن یا دور نگار خود هم استفاده کنید، یعنی خط تلفن شما هیچ وقت به دلیل استفاده از اینترنت اشغال نمی شود.

3-   تجهیزات سخت افزاری استفاده از ADSL نسبتا ارزان است.

مثل هر سیستمی ADSL معایبی هم دارد. مهم ترین و مساله ساز ترین مشکل ADSL این است که کیفیت و سرعت انتقال داده،به فاصله مشترک از مرکز تلفن بستگی دارد، یعنی اگر منزل شما در حوالی مرکز تلفن باشد با سرعت بیشتری به اینترنت متصل می شوید و بر عکس این قضیه وقتی مساله ساز خواهد بود که فاصله شما از مرکز تلفن بیش از 5 کیومتر باشد که در اسن صورت استفاده از ADSL مقدور نخواهد بود.همچنین کیفیت پایین سیم های تلفن و پوسیدگی احتمالی آن ها نیز اثر نا مطلوبی در ارتباط شما خواهد داشت.

اتصال بی سیم

یک روش بی سیم برای تبادل اطلاعات است. در این روش از آنتن های فرستنده و گیرنده در مبدا و مقصد استفده می شود. بر مفید این آنتن ها بین 2 تا 5 کیلومتر است و در صورت استفاده از تقویت کننده ، تا 20 کیلومتر هم قابل افزایش است.این روش از نظر سرعت انتقال داده روش مطلوب و مناسبی است اما به دلیل ارتباط مستقیم با اوضاع جوی و آب هوایی از ضریب اطمینان بالایی برخورددار نیست.

برخی لز ISP ها در ایران نیز امکان استفاده از این سیستم را برای مشترکین خود مهیا کرده اند. اما با توجه به هزینه نصب تجهیزات بسیار گران قیمت و هزینه سنگین شارژ ماهیانه به هیچ وجه برای استفاده شخصی مقرون نیست، مکر برای شرکت هایی که دارای استفاده های گسترده از شبکه اینترنت هستند.

اتصال کابلی

در این روش به جای خطوط تلفن از خطوط کابلی(همانند تلویزیون های کابلی) استفاده می شود. این نوع اتصال هنوز در ایران وجود ندارد.